POZ - wieczorem, w nocy i w dni ustawowo wolne od pracy
Po godzinie 18.00 do 8.00 rano dnia następnego
(całodobowo w dni ustawowo wolne od pracy)
pacjent może skorzystać z opieki lekarskiej i pielęgniarskiej
w ramach nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej.
Świadczenia nocnej i świątecznej opieki lekarskiej są bezpłatne
i udzielane bez skierowania.
Pomoc świadczona jest w punktach nocnej opieki i nie jest związana z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, do którego jesteśmy zapisani. Ubezpieczeni w sytuacji pogorszenia stanu zdrowia mogą korzystać z pomocy dowolnego punktu nocnej opieki.
Informację o tym, gdzie w danym rejonie sprawowana jest nocna i świąteczna opieka lekarska i pielęgniarska, pacjent może uzyskać u swojego lekarza POZ, we właściwym oddziale wojewódzkim NFZ lub jego delegaturze.
Pacjent może skorzystać z tej formy opieki zdrowotnej w przypadku:
- nagłego zachorowania;
- nagłego pogorszenia stanu zdrowia,
- gdy nie ma objawów sugerujących bezpośrednie zagrożenie życia lub istotny uszczerbek zdrowia, a zastosowane środki domowe lub leki dostępne bez recepty nie przyniosły spodziewanej poprawy;
- gdy zachodzi obawa, że oczekiwanie na otwarcie przychodni może znacząco niekorzystnie wpłynąć na stan zdrowia.
Dyżurujący w przychodni lekarz udziela porad:
- w warunkach ambulatoryjnych,
- telefonicznie,
- w przypadkach medycznie uzasadnionych - w domu pacjenta.
W ramach nocnej i świątecznej opieki lekarskiej nie można uzyskać:
- wizyty kontrolnej w związku z wcześniej rozpoczętym leczeniem;
- recepty na stosowane stale leki w związku ze schorzeniem przewlekłym;
- rutynowego zaświadczenia o stanie zdrowia.
Skorzystanie ze świadczeń POZ w nocy i w święta uzasadniają między innymi:
- zaostrzenie dolegliwości znanej choroby przewlekłej (np. kolejny napad astmy oskrzelowej z umiarkowaną dusznością);
- infekcja dróg oddechowych z wysoką gorączką (wyższą niż 39°C), szczególnie u małych dzieci i ludzi w podeszłym wieku;
- bóle brzucha, nieustępujące mimo stosowania leków rozkurczowych;
- bóle głowy, nieustępujące mimo stosowania leków przeciwbólowych;
- biegunka lub wymioty, szczególnie u dzieci lub osób w podeszłym wieku;
- zatrzymanie wiatrów, stolca lub moczu;
- nagłe bóle krzyża, kręgosłupa, stawów, kończyn itp.;
- zaburzenia psychiczne (z wyjątkiem agresji lub dokonanej próby samobójczej - wtedy należy wezwać pogotowie ratunkowe).